Lana
Dit is het verslag van Lana. Zij had de ziekte van Hurler. Wil je reageren? Dat kan door onder de blog op "reacties" te klikken, of door een e-mail te sturen naar lanaverslag @ gmail . com.
vrijdag 16 december 2011
zaterdag 26 november 2011
dinsdag 22 november 2011
herdenking Maartenschool
zaterdag 1 oktober 2011
Stuiterballetje
Koosnaampjes
Wij, de ouders en verzorgers van Lana, gebruikten steeds nieuwe koosnaampjes voor onze lieve meid.Een kleine greep hieruit:
Laantje,wijfie, knuffie, snotteke, propje (proppie of propke), poppie (popje of poppeke), poepie, dingetje, friemeltje, prulleke, bolletje, kiepie, snoepie, moppie (moppeke), stuiterballetje (zie gedichtje)
Stuiterballetje (door Lobke en Jos)
Als een stuiterbal ging je door mijn leven
Op de grond kon ik er bij
Maar soms was je te hoog
Onbereikbaar ver weg van mij
Tóch kwam je altijd weer op de grond
Dan pakte ik je op en hield je stevig vast
Ik liet je nooit meer los
Maar een keer zei je tegen mij:
“Laat me los, laat me gaan!”Dat wilde ik eerst niet, maar ik heb ’t wel gedaan
Ik liet je vallen uit mijn handen
Op de grond stuiterde je ´n keer
Toen ging je weer omhoog, héél hoog
`VOORGOED`, toen zag ik je niet meer….!
vrijdag 30 september 2011
Afscheidrede voor Lana door Irene
Dit is de afscheidrede die moeder Irene voor dochter Lana gemaakt heeft.
Zeer indrukwekkend...
Uitgesproken door Wim.
Lieve Lana,
Zo lief, zo mooi, zo dapper, zo stoer, zo vrolijk en zo kwetsbaar , zo alles was jij.
Wat was ik blij met jou aanwezigheid, wat heb ik veel van jou geleerd.
Ik hield zo zielsveel van jou, ik kan dat niet beschrijven en ook niet benoemen, ik weet niet eens of daar wel woorden voor bestaan.
Jouw puurheid, jou stralende aanstekelijke lach, genietend van zoveel grote en kleine momenten. Je hebt zoveel liefde gegeven en ik was en ben en blijf zo verliefd op jou!!
Wat heb jij je leven geweldig ingevuld… Zo krachtig, vrolijk en wijs.
Langzaam maar zeker veranderde je lichaam en je geest en dan toch zo blijven genieten …
Wat heb je me daarmee geholpen lieve schat. Want mede daardoor kon ik met je mee groeien en genieten.
Nadat ik doorhad dat jij een ander leven voor de boeg had dan ik had bedacht zijn we samen aan die reis begonnen.
Ik heb vaak gedacht: wie helpt nu wie, want het was soms geen gemakkelijke reis.
Zo zat je na een pijnlijke ervaring in het ziekenhuis al snel weer te lachen in de auto op weg naar huis terwijl ik nog met een vreselijk gevoel zat, zo heb je me zo vaak geholpen lieverd.
Dat waren intense en speciale momenten samen.
Ik dacht eerst dat dit kwam, door het gedoe waar we samen in zaten, maar nu begrijp ik pas wat je me duidelijk wilde maken.
Alle momenten waren en blijven heel speciale en bijzondere momenten.
Jouw lieve kussen en knuffels die ik zoveel van je kreeg…. En die ik niet genoeg terug kon geven, zo fijn was het!
Onze ogen die elkaar aankeken…. Dat intense contact.
Maar ook de verdrietige momenten in het ziekenhuis deelden we samen …ik huilde gewoon met je mee en probeerde het zo aangenaam mogelijk te maken voor je. Dat waren moeilijke dagen die ik je zo graag had willen besparen
Jouw komst was een groot cadeau, ik kon direct na je geboorte niet vermoeden hoe groot dat dat cadeau uiteindelijk zou zijn.
Ik heb het al die tijd ook als een groot cadeau gezien en het zal voor altijd een groot cadeau blijven.
Uiteindelijk gaf je mij je afscheidscadeau; ik hoef nu geen moeilijke beslissing te nemen over je toekomst. Je hebt zo zacht afscheid genomen van je leven dat heb ik ook altijd voor je gewenst, laat je me nog even weten op de een of andere manier hoe je dat doet?
Toen ik je afgelopen vrijdag bij Lobke bracht kon je me moeilijk loslaten, moeilijker dan anders, we hebben wel 4 x geknuffeld als afscheid, ik wist niet dat dit onze laatste
afscheidsknuffel zou zijn en dat ik voor het laatst op mijn knieën zou gaan voor je.
Je hebt het zo goed gedaan, ik had je nog zoveel langer vast willen houden, ik vond het zo fijn en bijzonder om voor jou te mogen zorgen en er voor jou te mogen zijn.
Ik ben altijd trots geweest op het feit dat jij mij als je moeder hebt gekozen..
Dan besluit je te vertrekken, voor mij onverwacht, voor jou waarschijnlijk niet.
Mijn wereld stond stil toen ik hoorde dat je was overleden het was meer dan schrikken….zo plotseling … zo dapper….. zonder mij, ….ik snap het wel, je hebt het goed gedaan, maar het doet zo’n pijn … je vond dat het tijd was om te gaan en dat dit de beste manier was om dat te doen.
Wat waren we veel samen en wat hebben we veel samen gedaan ….. we hebben zo veel gelachen samen en hebben zoveel plezier gehad dat was super , wat ga ik je verschrikkelijk en ontzettend missen….
Honderdduizend woorden zijn niet genoeg voor wat ik je allemaal nog zo willen zeggen dus.
Dankjewel lieve schat, dankjewel voor 12 ontzettend mooie intense jaren samen.
Loslaten kan ik je nu nog niet, maar als ik dan weer aan je denk, aan hoe je deed en hoe je was
Zal mij dat helpen om verder te kunnen gaan.
Zo blij dat ik er voor jou mocht en kon zijn
Ik houd voor altijd van je, ik neem je niet alleen mee diep in mijn hart maar je zit in elke vezel van mijn lijf.
Ik zal je vreselijk missen.
Dag lieverd.
Zeer indrukwekkend...
Uitgesproken door Wim.
Lieve Lana,
Zo lief, zo mooi, zo dapper, zo stoer, zo vrolijk en zo kwetsbaar , zo alles was jij.
Wat was ik blij met jou aanwezigheid, wat heb ik veel van jou geleerd.
Ik hield zo zielsveel van jou, ik kan dat niet beschrijven en ook niet benoemen, ik weet niet eens of daar wel woorden voor bestaan.
Jouw puurheid, jou stralende aanstekelijke lach, genietend van zoveel grote en kleine momenten. Je hebt zoveel liefde gegeven en ik was en ben en blijf zo verliefd op jou!!
Wat heb jij je leven geweldig ingevuld… Zo krachtig, vrolijk en wijs.
Langzaam maar zeker veranderde je lichaam en je geest en dan toch zo blijven genieten …
Wat heb je me daarmee geholpen lieve schat. Want mede daardoor kon ik met je mee groeien en genieten.
Nadat ik doorhad dat jij een ander leven voor de boeg had dan ik had bedacht zijn we samen aan die reis begonnen.
Ik heb vaak gedacht: wie helpt nu wie, want het was soms geen gemakkelijke reis.
Zo zat je na een pijnlijke ervaring in het ziekenhuis al snel weer te lachen in de auto op weg naar huis terwijl ik nog met een vreselijk gevoel zat, zo heb je me zo vaak geholpen lieverd.
De laatste maand maakte je het contact met mij steeds intenser … en je deed dat op bepaalde momenten en ook heel bewust.
Je pakte resoluut mijn gezicht, draaide dat naar je toe en keek me diep in de ogen, je wilde me dingen vertellen en dat deed je ook, op jou manier, met jou woorden en gebaren.Dat waren intense en speciale momenten samen.
Ik dacht eerst dat dit kwam, door het gedoe waar we samen in zaten, maar nu begrijp ik pas wat je me duidelijk wilde maken.
Alle momenten waren en blijven heel speciale en bijzondere momenten.
Jouw lieve kussen en knuffels die ik zoveel van je kreeg…. En die ik niet genoeg terug kon geven, zo fijn was het!
Onze ogen die elkaar aankeken…. Dat intense contact.
Maar ook de verdrietige momenten in het ziekenhuis deelden we samen …ik huilde gewoon met je mee en probeerde het zo aangenaam mogelijk te maken voor je. Dat waren moeilijke dagen die ik je zo graag had willen besparen
Jouw komst was een groot cadeau, ik kon direct na je geboorte niet vermoeden hoe groot dat dat cadeau uiteindelijk zou zijn.
Ik heb het al die tijd ook als een groot cadeau gezien en het zal voor altijd een groot cadeau blijven.
Uiteindelijk gaf je mij je afscheidscadeau; ik hoef nu geen moeilijke beslissing te nemen over je toekomst. Je hebt zo zacht afscheid genomen van je leven dat heb ik ook altijd voor je gewenst, laat je me nog even weten op de een of andere manier hoe je dat doet?
Toen ik je afgelopen vrijdag bij Lobke bracht kon je me moeilijk loslaten, moeilijker dan anders, we hebben wel 4 x geknuffeld als afscheid, ik wist niet dat dit onze laatste
afscheidsknuffel zou zijn en dat ik voor het laatst op mijn knieën zou gaan voor je.
Je hebt het zo goed gedaan, ik had je nog zoveel langer vast willen houden, ik vond het zo fijn en bijzonder om voor jou te mogen zorgen en er voor jou te mogen zijn.
Ik ben altijd trots geweest op het feit dat jij mij als je moeder hebt gekozen..
Dan besluit je te vertrekken, voor mij onverwacht, voor jou waarschijnlijk niet.
Mijn wereld stond stil toen ik hoorde dat je was overleden het was meer dan schrikken….zo plotseling … zo dapper….. zonder mij, ….ik snap het wel, je hebt het goed gedaan, maar het doet zo’n pijn … je vond dat het tijd was om te gaan en dat dit de beste manier was om dat te doen.
Wat waren we veel samen en wat hebben we veel samen gedaan ….. we hebben zo veel gelachen samen en hebben zoveel plezier gehad dat was super , wat ga ik je verschrikkelijk en ontzettend missen….
Honderdduizend woorden zijn niet genoeg voor wat ik je allemaal nog zo willen zeggen dus.
Dankjewel lieve schat, dankjewel voor 12 ontzettend mooie intense jaren samen.
Loslaten kan ik je nu nog niet, maar als ik dan weer aan je denk, aan hoe je deed en hoe je was
Zal mij dat helpen om verder te kunnen gaan.
Zo blij dat ik er voor jou mocht en kon zijn
Ik houd voor altijd van je, ik neem je niet alleen mee diep in mijn hart maar je zit in elke vezel van mijn lijf.
Ik zal je vreselijk missen.
Dag lieverd.
donderdag 29 september 2011
Lana in foto's.
Voor de uitvaartdienst van Lana heeft Mirte Diepens een schitterende afscheid-fotocollage gemaakt.
Klik op de zwarte balk rond de video, en vervolgens rechtsonder op de vier pijlen. Dan krijg je de foto's beeldvullend (met muziek, 720p).
Klik op de zwarte balk rond de video, en vervolgens rechtsonder op de vier pijlen. Dan krijg je de foto's beeldvullend (met muziek, 720p).
woensdag 28 september 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)